Ustawa Claytona

Ten artykuł od 2009-08 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ustawa Claytona (ang. Clayton Antitrust Act) – amerykańska ustawa antymonopolowa przyjęta w 1914 r. Przyjęta przez Kongres Stanów Zjednoczonych w celu uściślenia i rozszerzenia postanowień ustawy Shermana.

Według ustawy Claytona, do działań nielegalnie ograniczających konkurencję zalicza się:

• wyłączność handlową
• połączenia poziome
• połączoną dyrekcję
• umowy wiązane

Ustawa zakazywała m.in. umów opartych na zasadzie, że kupujący nie będzie nabywał ani przechowywał produktów należących do konkurenta, umów o współdziałaniu pomiędzy akcjonariuszami dysponującymi kapitałem 1 miliona dolarów lub więcej oraz działań giełdowych, mających na celu wyeliminowanie konkurencji.

Ważnym postanowieniem tej ustawy było także wyłączenie spod pojęcia praktyk monopolistycznych działalności związków zawodowych i organizacji farmerskich^[1].